یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم...

اصلا هم جاش خالی نیست!!

یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم...

اصلا هم جاش خالی نیست!!

پسر اصفهانی و اظهار ندامت

یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم...


این آخرین مطلبی هست که می نویسم. البته بعد ماه ها...

اول از همه تشکر کنم از همه دوستانی که سر میزدن تو این مدت.

مطلب دوم اینکه بر خلاف تصور خیلی از بازدیدکننده گان که حق هم داشتن، اینجا برای پیدا کردن دوست دختر ایجاد نشده!

شاید مهمترین هدف کنجکاوی بود. یه کنجکاوی برای شناخت و فهمیدن بعضی چیزا. خب من همیشه به چند و چون رابطه بین دو جنس علاقه مند بودم. یه علاقه مندی مبتنی بر علم. یعنی یه جور نگاه علمی. منظورم چیستی و چرایی این ارتباط بود. خب اینجا و گفتوهایی که با بعضی از بازدیدکننده ها داشتم کمی برام جالب بود و خیلی چیزا برام روشن شد.

البته منظورم این نیست که من خیلی صالح و خوب و سر به راهم. اما من هم مث شما خدایی دارم که برام اون باارزش ترینه. برا همین تو این مدت باز هم همیشه یه حس ندامت و پشیمانی و گناه باهام بود که چرا دارم این وبلاگ رو مدیریت می کنم.

بگذریم... 


من رو حلال کنید و از این به بعد بنویسید:

یه خانوم اصفهانی هم نداریم که عاشقش باشیم و یه عمر با هم زیر یه سقف کوچیک ولی پر از مهر زندگی کنیم...


انشالله بزودی :)


دوست دختر تهرانی و دوست دختر اصفهانی

یه دوست دختر تهرانی هم نداریم که با دوست دختر اصفهانی نداشته مون براش کلاس بذاریم 

دوست دختر تهرانی و دوست دختر اصفهانی

یه دوست دختر تهرانی هم نداریم که با دوست دختر اصفهانی نداشته مون براش کلاس بذاریم 

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش


سلام به دوستای گلی قدیمی همیشگی :)

بعد مدت ها بالاخره اومدم ببینم چه خبره توی این وبلاگ بی صاحاب! :)
خب خبر که خیلی بود. نظرات خوف و خفنی بود. از لطف همتون ممنونم. پیام خصوصی ها رو هم خوندم. تشکر از مهربونی هاتون.

اگر احیانا به شعر حافظ عزیز در ابتدای جمله دقت کرده باشید و احیانا دنبال ربطش به این مطلب باشین، باید به عرضتون برسونم از این به بعد روند پست های این وبلاگ اینجوری میشه :

یه دوست دختر تهرانی هم نداریم ... 


خلاصه تهرانی شدیم رفت. البته اصفهان کجا و تهران کجا. یه پیاده روی توی پارک ناژون که من عاشقشم، می ارزه به همه ی پارک های تهران. اینجا واقعا آرامشی نیس 

بگذریم دوستان. ما که دوست دختر اصفهانی نداشتیم، از این به بعد دوست دختر تهرانی هم نداریم و نخواهیم داشت.. 

ولی بزودی زود، عاشق خواهم شد........ 



دوست دختر اصفهانی و بیابان

همیشه فکر می کردم خیلی عاشق خواهم شد و معشوقم را به زیارت بیابان خواهم برد.

و در اطراف خارهای بازی خواهیم کرد و خار همدیگر نخواهیم شد.

نرمی شنها را احساس خواهیم کرد و ماسه ها به لطافت قلبهای ما حسودی خواهند کرد.

آه زیبای من! احساس درد در پاهایم که از مدام راه رفتن در بیابان به من دست می دهد، چقدر لذت بخش است.

می خواهی یک بغل مهتاب مهمانت کنم؟! و تو چه میدانی شب های تابستانی کویر چیست!

دوست دختر اصفهانی و هدف مندی

یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم تو این هدف مندی یارانه ها بهش بگیم یه کم در مصرف رژ و کرم و آرایش و غیره هدفمند باش خب!


پ ن: یه مدت نبودم. دلم می خواسته! کسی سوال نپرسه کجا بودی و چرا نبودی! 

دوست دختر اصفهانی و بارون پاییزی

یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم تو این بارون پاییزی ببریمش بیرون، یه کم خیسش کنیم سرما بخوره، بش بخندیم!





گاهی تصور می کنم باران را با تو؛ درحالی که دستان گرمت را گرفته ام و بی صدا در صدای رود با سکوت با یکدیگر حرف می زنیم و مسیر بی انتها را به انتها می رسانیم. احساسی بس زیباست..

کی تو را خواهم یافت ای محبوب من!


آیا قلبم را برای همه ی ظرفیت عشق مهیا کرده ام؟! آیا تفاوت عشق را با عادت می فهمم؟! آیا عشقم با هوس های مدشده ی امروزی تفاوت خواهد داشت؟

کی تو را خواهم یافت ای محبوب من!


گاهی دلم به عشق می خندد. انکارش می کند! زهی خیال باطل. من که می دانم تو می آیی. پس چرا دلم تو را پس می زند؟!

کی تو را خواهم یافت ای محبوب من!


باید دلم را جارو کنم. باید ذره ای محبت غیر را در آن راه ندهم. عشق خدایی که به این راحتی بدست نمی آید. عشقی که هر دوی ما را به سرچشمه ی کمال برساند. باید دلم را از خودم خالی کنم. 

عشق وقتی می آید که تو دلت را از خودت هم خالی کرده باشی. وقتی که احساسی سرشار برای دادن داشته باشی، نه عقده هایی حقارت گونه و بیمارشکل برای پر کردن خلاء عاطفی ات!

کی تو را خواهم یافت ای محبوب من؟!


دوست دختر اصفهانی و ملاک انتخاب همسر!

یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم که بهش بگیم من یه همسری می خوام که:

مهربان، دلسوز، وفادار، پولدار، با شهامت، شجاع، پولدار، نکته دان، ظریف، احساساتی، پولدار،عاقل، انعطاف پذیر، معتقد و پولدار باشه. و این رو بدون که همه چیز مادیات نیست..!!




پ.ن: واقعا همه چیز مادیات نیس! مدتهاست ذهنم رو مشغول کرده بود که واقعا ملاکهای درست چیست! اون هم در زمانه ای که مثلا در تهران از هر 5 ازدواج 1 طلاق صورت می گیره و کشورهای دیگه که قصه ش طولانی و دردناکه!

بعد از کلی بررسی و کتاب خوندن از متخصص و مشاور داخلی و خارجی باید بگم که من به کلام امام علی ع معتقدم که فرمود : ملاک انتخاب همسر (شوهر یا زن)، اول ایمان به خدا، دوم اخلاق خوش و سوم اینکه زیبایی نعمت است!

سخن بسیار پرمعنی است. موارد اول و دوم که خودش یک دنیا مطلب دارد. اما می خوام توجه کنید به مورد سوم که امام می فرمایند، زیبایی نعمت است. و حتما شما که خودتون مسلمونید می دونید که مسلمون در مورد نعمات همیشه خدا رو شکر میکنه. اگر بود میگه خدایا شکرت و اگر نبود باز هم میگه خدایا شکرت!

اینجاست که دیگه لازم نیست دختر و پسر بر سر رقابت تمام نشدنی زیبایی بیفتن که در نهایت افسرده گی و ناراحتی است...


خدایا! به داده و نداده و گرفته ات، شکر؛

که داده ات نعمت، نداده ات حکمت و گرفته ات امتحان است


دوست دختر اصفهانی و پ ن پ


پَ نَ پَ


به دوست دختر اصفهانی هم نداریم بهش بگیم: بیا بریم چهارباغ.

بگه: بریم بگردیم؟

بگم: آره خب.

بگه: مگه اونجا میرن میگردن؟

بگم: آره، جای قشنگیه.

بگه: اگه پلیس ما رو ببینه میگیره؟

بگم: خب آره حتما ما رو میگیره.

بگه: بعد ما رو می برن کلانتری؟

بگم: بله مستقیم کلانتری.

بگه: اونجا ما رو نگه میدارن؟

بگم: خب ما رو نگه میدارن دیگه. تا خانواده ها بیاد

بگه: ...

بگم: ...

..


..


...

بگه: اصلا تا حالا پ ن پ شنیدی؟! این همه موقعیت پ ن پ برات جور کردم!

بگم: آره، اما چون خیلی مسخره ست و ضایع شده، نمی گم! اگر چه خیلی هاش بی احترامی هست و من چون تو رو دوست دارم، این جوری باهات صحبت نمی کنم عزیزم!!


پ ن: حواستون به پ ن پ باشه دوستان. خیلی هاش بی احترامی و بی ادبی رو داره جا میندازه. آگاهانه یا ناآگاهانه. در هر صورت از ما گفتن. آدم به انسان بودن و روابط خوبش و احترام به دیگران انسان میشه بهش گفت!


دوست دختر اصفهانی و آشپزی

یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم که یه غذای درست حسابی مثلا کاله جوشی، اماج یا مثلا کاچی هفت دختری برامون درست کنه!

خیلی گشنمه!

.

.

ای خدا! این دخترا به هیچ دردی نخوردن!