بخشی از کتاب بابا لنگ دراز اثر جین وبستر
جودی عزیزم!
ما به اندازه خاطرات خوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته می شویم و هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر می شود.
پس هرکسی را بیشتر دوست داریم و می خواهیم که بیشتر دوستمان بدارد باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم دردلش ثبت شویم.
دوستدارتو : بابالنگ دراز
آره واقعا
یه جا خوندم نوشته بود وقتی ما خوبی میکنیم مثل اینه که یه نهال تو ذهن طرف مقابل کاشتیم که روز به روز قد میکشه حتی وقتی هم ما نباشیم اون درخت بازم سایه میده
هههههههههعی